Ten skromnych rozmiarów przedwzmacniacz to prawdziwe elektroniczne arcydzieło. W całości zbudowany w Japonii, z części wysokiej jakości (np. potencjometry Alps, kondensatory Nippon Chemicon) był jednym z serii hi-endowych komponentów Philipsa z początku lat 80-tych. Jego parametry do nawet dziś, po 33 latach, można określić jako wyczynowe. W zakresie częstotliwości od 6 do 150,000 Hz (+/- 1.5 dB) zmierzone zniekształcenia wynoszą do 0.005%. Pełne przenoszone pasmo to od 5 do 200,000 Hz. Mało który sprzęt może pochwalić się taką specyfikacją.
Przedwzmacniacz ma wejścia gramofonowe, tuner, AUX i pętlę magnetofonową, regulacje tonów wysokich i niskich, równoważnik, kontur, filtry wysokich i niskich tonów oraz przełącznik mono. Wyśmienity przedwzmacniacz gramofonowy zgodny z krzywą RIAA zaczyna „obcinać” dopiero przy 250mV.
Przedwzmacniacza można używać z końcówką mocy albo bezpośrednio z głośnikami aktywnymi. Ponieważ urządzenie jest nieduże, dodatkowe zastosowanie, w którym się dobrze sprawdza, to jako przedwzmacniacz gramofonowy do sprzętu, który nie ma phono pre na pokładzie (niektóre nowe wzmacniacze zintegrowane np. NAD, Cambridge Audio, Exposure, większość amplitunerów kina domowego). W tym zastosowaniu bije na głowę budżetowe przedwzmacniacze gramofonowe i może spokojnie konkurować z pudełkami za kilkaset złotych. Dodatkowo może być podłączony przez wyjście stałe (TAPE OUT) lub regulowane (OUTPUT).
Dane techniczne:
Pierwszy rok produkcji: 1980
Zakres częstotliwości: 5 do 200,000 Hz
Odstęp sygnał/szum: 86/102 dB
Zniekształcenia harmoniczne: 0.002%
Separacja kanałów: 58/60 dB (1kHz)
Linearna regulacja wysokich i niskich tonów
Przełączniki mono, kontur, filtry wysokich i niskich tonów
Wymiary: 260 x 50 x 183 mm.
Pobór prądu: 8W
